Mijn relatiestatus kun je afleiden uit de grootte van mijn rugzak. Een handtasje met enkel mijn sleutels, portefeuille en gsm voorspelt een korte avond uit die bij mij thuis eindigt. Mijn kleine rugzak is minder onschuldig. Daarin past mijn tandenborstel, bril, onderbroek, nylonkousen, topje en andere basic overlevingsspullen om de volgende ochtend in een ander huis te ontwaken. Mijn grote rugzak biedt mogelijkheden tot een leuk weekendje weg, inclusief opties wandeling in de natuur of feestje met de vrienden. Delhaizezakken betekenen dat het serieus is. Dan is het heen en weer van zijn thuis naar mij met een nieuwe lading kledij of vuile was die even moeten worden gewisseld van locatie.
Mijn huidige relatie is “ingewikkeld”. Ik weet niet welke zak ik moet kiezen. Kom ik toe met mijn kleine rugzak dan weet hij dat die avond de lakens worden gedeeld, maar dat ik de volgende ochtend weer vertrek. Wanneer de grote rugzak tevoorschijn wordt getoverd, weet hij dat we samen de volgende dag iets tofs gaan doen. Bij een delhaizezak komen er twijfels of we opnieuw te dicht komen en weer iets krijgen dat op een “relatie” lijkt. Tenzij er prei en wortels uitsteken over de rand. Dan weet hij dat ik gewoon mijn kookkunsten kom demonstreren en het gezellig tafelen wordt.
Zaterdagavond wist ik niet waar ik zin in had. Meer dan een avondje plezier had ik niet verwacht. Zondag had ik echter geen zin om het regenweer te trotseren met de fiets en werd het samen luilekker netflixen in zijn zetel. Dan stelde zich maandagochtend wel een probleem. Geen vers onderbroek of paar sokken te bespeuren onderaan de zak. Zijn kleerkast plunderen is dan mijn enigste optie om proper te werkweek aan te vatten. Gelukkig ben ik ondertussen gewend dat je met mannenondergoed even goed de dag doorkomt. En hij krijgt het schoongewassen terug, maar ik weet wel nog niet in welke zak.