Wordt hij mijn toekomstige? Ik zie hem wel zitten. Of liever staan aan een koffiebar op de wekelijkse markt in Die. Een fransman die schattig zegt 'Je ’t aime.' als je wakker wordt. Dat wens ik mezelf toe.
Hij is knap. Helemaal mijn type. Slank gebouwd, een bruine tint en groter dan gemiddeld. Is hij ongeschoren of heeft hij altijd een kort baardje? Het staat hem mooi. Voor mij mag het blijven staan. Zijn witte linnen jasje ziet er verfrommeld uit. Ach, ‘t is weer 2 maand geleden dat ik thuis mijn strijkijzer boven haalde. We passen dus bij elkaar.
Wat zou hij nemen, een expresso of un café au lait? Hij twijfelt, denkrimpels verschijnen. Ik hoor zijn stem niet, een zachte stem wellicht. Heerlijk om zeemzoeterige woordjes in mijn oor te fluisteren.
Ik blijf naar hem staren. Zijn bruine haren liggen mooi in model. Een verzorgd type met normale, kleine oren. Om de één of andere reden vind ik dat zeer belangrijk. Hij kijkt even naar links. Ik verdrink in zijn lichtgroene ogen. Kleine kraaienpootjes tekenen zich af op zijn zongebruinde huid. Hoe oud zou hij zijn? Mijn leeftijd of ziet hij er gewoon echt goed uit? Het maakt me niet uit. Op echte liefde staat geen leeftijd.
Mijn blik glijdt verder naar beneden. Het juiste type schoenen dragen is essentieel. Een vrouwengeheim dat veel mannen niet beseffen. Hij draagt zwarte “Birkenstocks”. Ik heb ook zo een paar thuis liggen. Dezelfde smaak hebben is een voordeel. Dat is gemakkelijker om ons liefdesnest in te richten. Het bespaart ons ellendige discussies in de toekomst.
Hij rommelt in zijn zakken. Een sigarendoos wordt boven gehaald. Een sigarenroker zoals mijn opa. Ik kan er best mee leven. Het is geen “dealbreaker” voor mij. Die vrouw naast hem misschien wel.